Dating Booth

image credits @copperdating

Andami na namang tao. Kung sa bagay ay sanay naman na ako, parang sa walang kamatayang job fair. Halos lahat yata ng kumpanya sa Techno Park ay naapplyan at napasukan ko. Yung cycle ng buhay na anim na buwan-panibagong apply panibagong requirements. Sa totoo lang ay umay na umay na ako ngunit ano pa ba't kailangang tayo palagi ang humahabol sa trabaho.

Anak ng Magmamais

photo credits @gettyimage

Ibang iba na ang Taysan. Malayo sa ating dating ginagalawan. Hindi naman talaga ako nasanay dito, ang pagbisita ng pamilya namin dito madalas hindi tumatagal ng isang buwan. Dati, taun-taon kaming nandito para mamasko sa mga Tiyo at Tiya, Ninong at Ninang. Pero habang tumatanda dumalang na. Masakit aminin pero parang nagpupunta na lang kami kapag kailangan nang magpaalam sa kanila sa huling pagkakataon at ipakita ang pakikiramay. Pati ang Lolo't Lola, humaba ang buhay pero alaala na lang rin sila ng aking kabataan.

Carroza

photo credits @fdipostassic

Sabi ko. "Ang bilis mo maglakad. Para kang walang kasama, palagi nalang akong naiiwan." at alam mong nagtatampo ako kaya naman agad kang tumitigil para maghintay sa akin. Parang sa relasyon din natin, alam mong nabibilisan ako sa'yo pero palagi mong ipapadama sa akin na handa kang maghintay para sa akin, na maging handa na ako sa lahat ng laban na sabay nating haharapin.

Kalimbahin

photo credits @phstar

Kainitan ng tanghali ang pagdaan sakin ni Bernard. Mahinahon siya at naka gayak. Malayo sa normal niyang pagsundo sa akin na akala mo'y palagi akong may pagkakautang sa kaniya kung tumawag para pababain ako sa salas. Pati si Mama at Papa ay nanibago sa kaniya. Bukod sa matagal nang hindi napabisita ang aking kaibigan, sa pagkakataong ito pa ay dire-derecho niya akong tinungo sa aking higaan.

novufes

credits @wallpaper_crafter

Masayang araw na sana ang tinuldukan mo sa'yong pagdaan sa aking harapan. Ano pa noong hinila mo palabas ang upuan na parang bawal dikitan ng bacteria ang iyong mga kamay. Nakuha pang lumingon sa akin at dahil sa itim na shades ay tumaas na kilay lang ang nakita ko't nang inis pang palalo sa akin. Nakakatawa lang isipin. Minsan kong minahal ang isang katulad mong mapagmalaki at feeling magaling.

Liwanag sa Laoag

photo credits @dirk_sigmund

May nakatagong mensahe ang hindi niya pag ngiti at pagsasalita. Nakaupo sa batong nakursunada. Nakahanda nang postura para mag tampisaw ngunit salumbaba niya ang bigat ng masungit na mukha. Siya naman talaga ang nagyaya ngunit parang hinihintay lang niyang may malaglagan ng buko sa aming mga kasama. Sa arkilang sasakyan pa lang ay nabutas na ang aking bulsa. Ngunit literal na mukhang hindi ko pa rin napasaya ang aking Sinta.

Malak

photo credits: everesthillsmemorial

Naisip ko habang naglalakad kami ni Ingrid, lahat kaya ng tao sa mundo ay walang alam sa  kung sino sila noong nakaraang buhay nila? Gaano sila katagal nabuhay, sino ang mga naging kabigan nila, sino ang pamilya nila. Hindi kaya alam nila kung sino ang naging kabiyak ng puso nila noon? O kaya makaramdam man lang sila ng kakaiba kapag muli nilang makasalamuha kung sino man ito?.

Alamat ng Taal

art credits: abremson

"Paunawa. Ang akdang ito ay orihinal na kwento na aking ipinaskil sa www.kwentistablog.blogspot.com. Ito ay personal kong isinulat, hindi ito para sa mga proyekto o' aralin sa mga paaralan. Salamat po sa inyong pagbasa at pagbisita sa aking blog :)"  -AldrinEspiritu(Blindpen)

Si Benita, pangalawa sa walong magkakapatid. Kahit kailan ay hindi nagkaroon ng pagkakataon si Taal na makilala ang kahit sino sa kapamilya o' kahit kamag anak man lang ni Benita ngunit palagi niyang nababanggit ang kaniyang mga kapatid na si Kanlaon at Musuan. Tahimik daw ang mga kapatid niyang iyon ngunit mahirap biruin. Palagi niya ring reklamo kung bakit silang dalawa lang ni Hibok ang pinagkaitan ng tangkad sa magkakapatid.

Ganti ng Buhay

credits: dennis buckman

Maaring hindi ako ang para sayo'y nilaan. Maaring hindi iyon ang tamang panahon at oras. Ngunit sa tagal ng ating pinagasamahan noon. At sa pagaakalang masasakta lang nama't lilipas din kung sakaling ako'y hindi muling matatanggap. Aking pa ring sinubukan.

Ginintuang Milya 2

credits: abscbnnews

Nagsawa ako sa kili-kili goals ni Liza Soberano sa likod ng sinusundang bus. Walang restday ang traffic, at tayo na sana ang 'di matapos-tapos na pinapagawa kong matitirahan kung may OT sa pila ng sakayan. Hinihintay ko pa rin ang pagpaparamdam mo. Mi-nute ko pa nga ang lahat ng Group Chat para masiguradong ikaw na 'yon sakaling tumunog muli ang aking telepono. Ngunit mauuna pa yatang malowbat dahil sa hinahayaan kong ang data ay nakabukas lang.

Tala ng Buhay

credits: kathrynbeals

Mahirap iwan ang isang tao na minsan nang napamahal sa'yo, ngunit kung kailangan-gagawin at gagawin mo ito. At sa puntong iyon, huwag kang aasang babalik siya ng basta na lamang sa'yo. Kalimutan mo na rin ang kasabihang kung para talaga kayo sa isa't-isa'y babalik at babalik siya sa'yo. Dahil kailangan mong magpatuloy kung may nais kang marating, kailangan mo munang alisin sa isip ang pag-ibig. Dahil hindi mo mararating ang panibagong karagatan kung takot kang mawala sa tanaw mo ang baybayin.

Huling Rayna

credits: manon ladouceur

May halong takot at pagkamangha ang salubong nila sa iyo noong tanggaling tuluyan ang kurtina. 'Di tulad noong ang mga tulad mo'y sa telebisyon lang makikita, tanging saya ang dala, sa pagiisip na hindi naman banta ang isang imahinasyon lamang.

Kung bakit may mga taong tulad nila ay hindi ko rin alam. Walang pakialam sa mararamdaman ng iba. Lalu pa't hindi tulad ng uri nila. Kinausap ko pa nga si mang Erning kung bakit padalus-dalos ang naging desisyon niya't hindi man lang pinaalam sa akin.

Prom Premonition

credits: ~majood

Huli na nga ako ngunit mas huli pa daw makakarating ang kasintahan kong si Ely. Malamang ay dahil sa walang kamatayang pagpapaganda. Matagal din kasi niyang hinintay at pinaghandaan ito, lahat para masiguradong sa gabing ito ay siya ang makokoronahang Prom Queen. Habang sa malalim niyang balatkayo, kamuntikan kong hindi makilala ang dati kong kasintahang si Jenna. Pero bakit pa nga ba ako nanibago? Ganito naman talaga siya ka weirdo, isang babaeng mahirap basahin, at tila may sampung pagkatao na kaya niyang iharap sa mga makakahalubilo.

Isang Party Sa Aking Panaginip

credits: dandre brooks

Gutom na ako't tila wala pang balak magpakain sa dinaluhan kong party...

"Kapag may nanalo na daw sa kanila, makakakain na tayo, 'tapos daw ang gutom natin. Hindi na ako makapaghintay." bulong ng katabi kong nakasagap sa kalam ng aking tiyan, sabay nguso niya sa palarong Trip to Jerusalem na nagaganap sa gitna ng kasiyahan.

Kaltok

credits: jeremy mann

Kahit matagal na, sariwa pa rin sa alaala kung sino't kailan ang unang pag-ibig, unang halik, at unang pananabik na ibigin ring pabalik. Hindi pa naman pala ako ganoong katanda, dahil may mga una pa rin palang maaaring mangyari. Tulad nitong unang pagsalubong sa bagong taon sa gitna ng ulan. Unang pagkakataong ang ulan ay nasaksihang bumuhos sa dulo't mitsa ng magbubuklod na mga taon.

Ang Mga Torpe Sa Rooftop

credits: ernst haas

"Uyy!" Ganon na lang ang gulat ni Jess. Hindi niya kasi inasahan ang ginawa ni Keisha na akala niya ay tahimik na tatabi lang sa kaniya katulad ng palagi nitong ginagawa sa tuwing aakyat sa rooftop ng bliss sa ilalim ng water tank kung saan sila madalas maupo lang at magpalipad ng mga oras. Idagdag pa na cellphone niya ang ibinato ni Keisha sa kawalan na bagong bili pa naman.

Hanggang Kailan

credits: the killers vevo

"Hanggang saan tayo?" simpleng tanong sana na maaaring ibato ng bigla' sa'yo.

"Hanggang kailan tayo ganito?" kung malakas lang sana ang loob ko.

Akap mo ako't angkas ka sa'king motorsiklo. Sa liku-likong mga daan tulad ng mabilis na pagbabago ng 'yong isipan. Salamat na rin, sa tuwing kailangan ng kaibiga'y ako ang tinatawagan.

Andan

credits: cartoon woman

Alam n'yang hinihintay ko siya doon, matamis na ngiti naman ang kaniyang ipinangsalubong ngunit walang kibua't walang imikan pa rin naming baybaybayin ang tabing dagat, malayo sa dating masaya, mga binuong alaala.

Mas gusto pa n'yang masdan na lang ang bawat n'yang hakbang sa buhangin kesa ako'y kausapin. Kung hindi pa liparin ng hangin ang sombrerong tanging panangga niya sa init ay hindi lilingunin ang magandang tanawin na kanina pang gustong agawin ang kaniyang pansin.

Ef-el-és

credits: saj dimaks

"Kamusta ang gala?" mensahe ni Angie sa telepono na siguradong may espirito ng inis at pangungunsensya. Pano nga ba'ng 'di n'ya malalamang hindi na naman ako pumasok at gumala lang kung iisang klase lang naman ang aming pinapasukan. Klase kung saan kami tinuturuan ng wikang hapon at ineensayo bilang paghahanda sa pangingibang bansa para doon maghanapbuhay.

Y Medya

credits: gladiola sotomayor

Alas singko y medya, tuluyang sisikat sa atin ang umaga. Ramdam pa rin ang init ng yakap mo sa'kin mula ng tayo'y tuluyang mahimbing. Hindi ko alam kung bakit, ilang umaga ka na ring walang imik sa ating pag gising. Panay lang ang ngiti mo sa akin na pa-misteryo pa kung ano ang nagawa kong nagpakilig sayo na 'di ko naman alam kung papaanong uulitin.