Dating Booth

image credits @copperdating

Andami na namang tao. Kung sa bagay ay sanay naman na ako, parang sa walang kamatayang job fair. Halos lahat yata ng kumpanya sa Techno Park ay naapplyan at napasukan ko. Yung cycle ng buhay na anim na buwan-panibagong apply panibagong requirements. Sa totoo lang ay umay na umay na ako ngunit ano pa ba't kailangang tayo palagi ang humahabol sa trabaho.

Antas ng Paniniwala

photo credits @pinkfighter

Iba ang gising ko ng gabing iyon. Maghapon ngunit pakiramdam ko'y kulang na kulang pa rin ang aking itinulog. Alam ko ding kapag itulog ko na lang muli ay sa umaga na ulit ang gising ko. Nasa lamesita pa ang negatibong resulta ng pregnancy test ni Venus. Nagkalat sa sahig ang mga lata ng alak, karamihan ay hindi tuluyang naubos at sa sahig ay tumapon.

Kabalintunaan

image credits @kritikavashist

Sa mga panahong hindi ko na alam ang gagawin. Sa mga panahong hindi ko na alam kung saan pupunta. Sa mga araw na wala akong dahilan para gumising. Sa mga walang tulog na gabi dahil sa mga mabibigat na isipin.

Mga Serye

image credits @lovepik

Maraming serye ang ating mga buhay. Mga serye ng paglalakbay. Mga serye ng pagbangon sa kabigatan. Mga serye ng kilig at kagalakang nararamdaman. Mga serye ng takot at kahinaang natutuklasan pa lamang. Mga serye ng paghihinagpis. Mga serye ng paulit-ulit lamang na araw-araw nating karanasan. Mga serye ng paghanap sa totoong ikaliligaya ng ating puso't isipan. Mga serye ng paghingi ng tulong sa ating Panginoong may kapal. Mga serye ng kalukutan sa nawalang minamahal. Mga serye ng sama ng loob nating nararamdaman, at marami pang seryeng hindi mabilang.

Nagaalab at Magulong Isip

photo credits @wiki

Inaamin ko naman ang kaguluhan sa aking isip. Lahat ng parinig ko sa kaniya ay mayroong totoong pagtingin na kalakip. Kung bakit kasi kailangan ko pa siyang maging kaibigan? hindi ba pwedeng ka-ibigan na agad-agad? Sabagay, kahit nga ngayon ay hindi pa namin lubos na kilala ang isa't-isa. Pero alam ko sa aking puso na gusto ko siya, gusto ko siyang maging kasintahan at maranasan ang mahalin niya din ng lubusan.

Mata ng Musika

photo credits @vrogue.co

Alam kong hindi madaling makalimot at makawala sa lungkot ng mga pangyayaring hindi naman natin ninais pero darating at darating ito. Hindi ko masabing tama na ang pagluha, hindi ko din naman masabing huwag kang lumuha dahil kailangan itong gawin para mailabas ang lungkot na nararamdaman. Gusto ko ding sabihin na nandito naman ako, pwede niyang kausapin at sa balikat ko ang mga mata ay patuyuin.

Crosswalk Orchestra

photo credits @bing

Pinagmamasdan ko ang mga tumatawid sa Hammil. Halos lahat yata ay sa Super Bowl ang punta, kung dalahin ang bandera ay parang mga langgam na nagtutulungang iuwi ang piraso ng Sky Flakes. Nakaka lagnat ang lamig pero sinanay na ng matagal na pamamalagi. Ilang taon na rin mula noong magpaalam ako sa Liliw.

Pugay sa Patay

photo credits @museo ng muntinlupa

Sa mundo ay namaalam

Mga Mahal ay naiwan
Hindi man kagustuhan
Buhay ay may kawakasan

Higanteng Pagtanggap

photo credits @ denkpositief

Hindi pa rin makapaniwala si Isabelle. Katabi niya ngayon ang isang binata. May kaya sa buhay, nakapagtapos ng pagaaral, may sariling bahay at sasakyan, may trabahong hindi patay-buhay, at higit sa lahat ay walang sabit. Baka nga nahihiya lang itong magsabi, dahil pansin niyang wala pa itong masyadong alam sa pakikipag talik.

Mayaman sa Kaluwalhatian

photo credits @ don pablo

Si Ralf. Bata pa lang ay manghang-mangha na sa ganda sa mga disensyo, sining, at istraktura ng Simbahan. Lalo kung ramdam na ang diwa ng kapaskuhan. Sa tuwing magsisimba ay may hindi maipaliwanag na kagalakan siyang nararamdaman. Sa mura niyang isip-"Magiging nasa ayos at masaya ang lahat kapag ikaw ay may takot sa Diyos at sa kaniyang Kaluwalhatian.".

Biskwit

cresits: 2pots2cook

Naaalala ko pa noong bata pa ako. Tuwing uuwi kami ng San Isidro ay hindi makakalimutan ni Itay na dumaan sa pamilihan para magpasalubong sa mga kamag anak ng isang timbang biskwit. Yung may mga nangangabayong bata sa pabalat, mura lang at matagal talagang maubos dahil mauumay ka na lang sa dami tuwing tatanggalin mo ang takip.

Man-yag

credits @muratseyit

"Paano kung kaya kung hayaan muna kita?" Masakit marinig na kaya kang pabayaan ng isang tao lalo pa kung mahal mo. Kabiyak kung ituring ngunit kapag nahirapan ay kayang kayang tiisin. Kung ako ang tatanungin, hindi ko kayang hayaan ka na lang at 'di bigyang pansin.

Tindahan ng mga Puso

credits @sacredheartmission

Nakakamangha. Isang taon na pala ang nakakalipas. Parang kailan lang ay halos pulutin ko ang aking puso sa lupa. Yung tipong na tapak-tapakan na at mapapaisip ka nalang kung may pagasa pa ba. Kung puede nga lang bumili ng panibago edi pabalik-balik sana ako at magiging suki sa tindahan ng mga puso. 

Minsang Itong Tahanan

credits @googlemaps

Ang kwarto ko ay ganon pa rin ngunit iba ang pakiramdam kesa sa dati. Sa garahe, nandoon si Vola, ang aso kong duwag at maligalig. Ang pamagkin kong parang kailan lang ay tahimik dahil gumagawa ng milagro sa gilid, ngayon ay magisang napapangiti ng sigurado ay marami niyang tagahanga.

Pagkatapos ng Sandali

photo credits @lakadpilipinas

Habang naglalakad na tinatakasan ang sumasakop na dilim sa dapit-hapon, tahimik ako at tahimik ka din dahil hiya pa ang parehong umiiral sa atin. Sa bawat hakbang, mas umiikli ang oras para makabuo ng desisyon kung papaano ako magpapaalam sa'yo, bukod pa sa ano kayang mararamdaman mo kung magbigay ako ng halik sa iyo, kahit sa pisngi lang o' 'di kaya'y sa noo.

Kabilang Kwarto

photo credits @moveinthecity

Rinig sa kabilang kwarto ang ingay. Ingay dati'y dahil sa akin mo nalilikha. Sadya bang ang init sa akin ay nawala? O lahat ng hanap ay sakaniya mo nakita?.

Patungkol Kay Diana Lyn

photo credits @ttsellvs

Sabi niya hindi na siya naniniwalang matatupad ko ang aking mga pangako. Yung darating ang araw ay makakagala kami sa magaganda at malalayong lugar. Mabibili ang lahat ng maibigan. Maraming oras na mailalaan para sa isa't-isa. May negosyo at hindi kailangang kumayod na parang kabayo sa pabrika. At titira sa tahanan na masasabing sa amin, hindi nakatira sa magulang, at walang upang binabayaran. Kahit mabigat 'yon dalahin sa aking likuran lalo't parang ako lang, lahat yon ay pinangako kong isasakatuparan. Sa gabay ng Panginoon at pagsusumikap.

Anak ng Pusa

photo credits @flickr

Alas nuebe na pala, hindi na ako nagigising ng maaga. Kung hindi pa tugusan ang init sa yero at plywood ay siguradong mahimbing pa rin sa pagkakahiga. Nakahain na sa mesa, kuryente, tubig, utang, at upa. Magkakape na lang sana pero ang termos, mas mabigat pa yung tasa.