ABOUT THE AUTHOR~

Ako si Aldrin, este Fruit of Faith at Blindpen nitong Kwentista Blog kung saan ka ngayon ay napadpad. Pamilyar ba sa tenga mo ang ngalan ko? narinig mo na ba sa kung saan ang alias ko? malamang nga ay hindi, sino ba naman ako, just another blogger na hindi lang feeling pogi, sabi nila ay feeling magaling din. Feeling magaling nga ba ang dapat itawag sa akin? maaari nga pero sana hindi ganon ang isipin n'yo sa akin, para sa akin kasi hindi yabang na maituturing kundi tiwala sa sarili, tiwala sa kaya kong gawin, bakit pa nga ba ako susulat kung mamaliitin ko lang at iisiping pangit ang nakatha ng aking isip? ano nga ba ang mararating ng taong wala namang tiwala sa sarili? para mo lang pinagkahirapang itayo ang Christmas Tree niyo sa bahay at sinabing pangit at 'di mo ramdam dito ang christmas spirit, gayung sa mata mo ay maaari mo naman itong lagyan ng mga palamuti't kulay, mula doon ay damhin mo ang tunay na ligaya at kahulugan ng kapaskuhan. Hindi naman kailangang maganda 'diba? bakit hindi natin subukang bigyan kabuluhan at halaga ang kahit maliliit lamang na mga bagay? wala namang mawawala.

Fruit of Faith's Avatar
Milk- from Coffee & TV Video

(Hindi siya yung natisod ha. lol)

Paano nga ba ako natisod sa mundong ito tinawag na Blogosphere? ewan ko ba, isang araw nagising nalang ako tatay na ako, ah este Blogger na ako at sinimulan kong mahalin ang Blogging, sinimulan kong isapuso ang pagsusulat ikinabit ito sa akin bilang isang responsibilidad. Lahat naman tayo may dahilan kung bakit sumusulat, ako? ito kasi ang hilig ko at sa pamamagitan nito ay nagiging tulay ako ng iba upang makatuklas, maligayahan, makadama ng kalungkutan, maging mapagmatyag, maging madamdamin, higit sa lahat ay yung maka pukaw ako ng damdamin. Napakasaya na malamang naka pukaw ka ng damdamin, naka inspire ka ng isang mambabasa, napasaya mo siya at kung anu-ano pa sa pamamagitan lamang ng paghabi sa mga nilalaman ng iyong isipan.

Naalala ko nung una akong sumulat ng Maikling Kwento, sa symbianize.com 'yon. Hindi napansin ang mga gawa ko, sabi ko naman sa sarili–okey lang, kasama na sa pagclick ng Publish ang 50/50 chance na papatok o mabubulok na walang pumapansin sa aking nilikha. Pero maniniwala ba kayo? sa ilalim ng bawat pamagat ng aking kweto at tulang nabuo, isinulat ko ang pangalan ko na ang tanging tinataglay lang naman ay malaking font, isinulat ko 'din ang mga kwento't tulang 'yon sa aking espesyal na notebook. That's how proud i am with my works, ligayang hindi mapantayan na sa akin ang masabing may nahabi akong akda na matatawag kong sa akin, walang paki kung para sa iba ay non-sense itong maituturing.

Old note~ Click to enlarge image

Naglakad pa ang mga araw ng tag-sipon, simpleng college boy lang ako non na ang hobby ay gumawa ng drafts at umaasang makukumpleto ito't kalalabsan ng isa nanamang akda. Pagsusulat sa internet ang aking naging libangan at dahil doon ay nakilala ko ang mga kapwa manunulat na katulad ko ay naniniwalang hindi mahalaga kung pangit ba o cute ang bawat naisusulat, ang importante ay mahalaga (naku mali); ang importante ay naibahagi mo sa iba ang nararamdaman, mga saloobin, at mga bagay-bagay na naglalaro sa iyong isipan sa pamamagitan ng pagsulat. Nanalo ako non sa isang patimpalak nila sa pagsulat ng tula, kalaunan ay ibinigay nila sa akin ang kanilang tiwala, natanggap ako bilang isa sa isang dosenang mga manunulat ng maikling kwento, prosa, tula, sanaysay, atbp. nakasama ako sa grupong San Docena at sa layunin nila. Naging kaisa rin ako sa makulit na tropahang tinawag na Tropang Magnum at proud akong maging kaisa sa unique nilang samahan.

Symbianize Literati : San Docena

Tropang Magnum Facebook Banner

Bilang isa sa San Docena, naging obligasyon ko ang pagsusulat, hinihikayat ang bawat miyembro na sumulat at ibahagi ito para sa mga user at mambabasa ng Symbianize. Hindi na kailangan paulit-ulit pang ipaalala sa akin 'yon ng aming leader na si  PadrePio, dahil lumubog man ang lupa ay susulat at susulat parin ako. Atin-atin lang ito ha? mentor ko kasing maituturing si PadrePio, para itong GMA Protege kung saan itini-train ng bawat mentor ang kanilang bata. Ganon din kasi ang aking pananaw patungkol sa aming grupo, ang San Docena. Hindi man kami itini-train dahil may kaniya-kaniya naman kaming istilo sa pagsulat alam kong ang panghihikayat sa amin ni Padre na sumulat ng sumulat ay para din sa amin, nais n'yang yakapin namin ang obligasyon at layunin ng grupo, parang Justice League lang 'di po ba? pero never akong magiging rebelde. Hindi ko nga napansin, dahil sa San Docena mas nagliyab pa ang aking hilig sa pagsulat.

PadrePio's Avarar- www.akosipadrepio.com

Dumating na ang panahon at oras. Hindi ng aking pagalis, kundi ng pagsapit ko sa mundo ng Blogging. "Magbasa Muna Tayo" pa ang ngalan non ng blog ko kung saan ipinapaskil ko ang aking mga maikling kwento at tula, umaasang sa pamamagitan ng mga ito ay magsilbi akong inspirasyon at aral sa iba, yung tipong ang simpleng pagbabasa ay kamumulan ng tuwa, lungkot, ngiti, at maglalarawan sa mga mambabasa ng aking nais iparating sa bawat pagtatapos ng storya. Ginamit ko ang aking facebook, forum accounts, pages, at blog sa pagbabahagi ng mga kung anu-anong tumatakbo sa aking mumunting isipan. Naging tulay ang Social Media para maipakita at mailahad ang aking damdamin. Mabuti nalang at hindi ako inosente sa paggamit ng computer kaya madali kong nagagawa ang tinawag nilang sharing.

Kwentista Blog- Sinaunang header

Natisod lamang sa mundo ng Blogging ang isang tulad ko, estudyante ng nakaraan na walang ginawa kundi ang sumulat at sumulat. Gatiting man akong maituturing sa mundo ng panitikan, kahit gabuhok lamang ako dahil sa laki ng iniikutan ng kinabibilangan kong larangan ay hindi ako magsasawang sumubok at patunayan ang aking sarili. Sa pamamagitan ng Social Media, magpapatuloy ako sa pamamahagi ng mga kwento na maaaring magsilbing inspirasyon sa ngayon, bukas, at susunod pang mga henerasyon. Magpapatuloy ako sa paghabi ng mga storya at kuro-kuro na lalarawan sa nakaraan, kasalukuyan, at hinaharap. Ngayon, ikaw ay nasa ikalawang mukha ng aking blog, ako si Fruit of Faith at ito ang aking Kwentista Blog. Ito ang kwento kung ano ang naging tulay para ibigin ko ang blogging, sana kahit papaano, kahit maiksi lamang ang akdang ito ay nasiyahan ka sa aking naibahagi. Okey lang naman kung hindi, ang mahalaga, nakasulat ako't nakapag bahagi ng isa nanamang kwentong 'di pangkaraniwan, 'di man pang famas award ay may tunay na damdamin namang nilalaman. Mula sa akin, taos pusong pasasalamat po sa inyong pagbasa.

~~ o ~~

Sa ilalim ng ofw supporter blogs

Ang sanaysay na ito ay subok sa Pinoy Expats/OFW Blog Awards 2012

Sa temang "Ang social media at ako, tumutulay sa nakaraan, kasalukuyan, at hinaharap"