credits: dhanan |
Ilang buwan lang ba ang lumipas? Inaamin kong palalo ka pang gumanda ngayon, at kahit sa kalayuan, maididikta sa walang humpay mong pagngiti ang lubos na kaligayahan, kaya naman masaya rin ako para sa iyo. Bumati ka pa ng pagkaway at pagngiti kay Ria habang siya ay papalapit sa akin. Napangiti na lang rin ako ng mapabaling ang ngiti mo sa akin. Hindi ko agad na nalaman ngunit salamat, salamat dahil ikaw pa mismo ang gumawa ng paraan upang mas mapalapit kami sa isa't-isa. Patawad kung naging judgemental ako at super nega sa atin. Totoo ngang hindi sapat ang maikling panahon ng pagsasama, at ang mga bulungan sa canteen upang makilala ng lubusan ang isang tao. Itinuran mo sa akin na ang tunay na pag-ibig ay ang paghahangad sa kaligayahan ng isa't-isa, patawad ang sa akin kung bigo akong mabigay 'yon sa iyo. Hangad ko rin ang kaligayahan mo.
No comments:
Post a Comment