![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgf-BccoK-iuvAgVYeRpLAa-VRB6sHocG-xAsTjNonVQSlR_btsLqQ2UFgT5FEvxBVdU7WKiCZwN8-4GolgF75AHYqZfpJ_FBuYwvxC3hYXF8gp_nrcxF3xv3puJtETHHmYDqw-XxnuVOo/s1600/saving+shed+ulit.jpg)
Matagal ko nang napatunayan sa sarili na hindi ko kailangan ang yaman. Katulad mo rin, wala kang kahit anong arte sa katawan at kahit kailan ay hindi naparinggan mula sa'yo ang reklamo o kahit anong pagtutol man lang. Pero sana nga ay ganon ko lang kadaling maiaahon tayo mula sa ibaba paitaas, gusto ko rin kasing madama mo naman ang ginhawa. Ipagpaumanhin mo, alam kong hindi ito ang nakasanayan mong buhay ngunit salamat dahil pinili mong sumama sa akin, kahit pa wala tayong kasiguraduhan sa kalsadang tinahak natin, tanging pag-ibig at tiwala sa isa't-isa ang hawak. Huwag kang magalala, tuloy ako sa pagsisikap para sa atin. Hindi ako makakalimot sa aking mga pangako noong hinihingi ang mga kamay mo at sa Simbahan.